Uyanıver gökyüzüyle sonsuzluğa
Unutuver
Hatırlarsa ellerin
Süzülsün dudaklarından
Yıllar boyunca
Son bir nefes, acın katlanıncabana yoksun
Biliyorum
Usul usul eriyorum
Kararıyor gözlerim hep
Yorgunum
Yığılır kalır
Yüreğim
Donuk gözlerinde
Ter atar deniz geceler indiğindebana yoksun biliyorum usul
Usul eriyorum kararıyor gözlerim hep yorgunum
Ne ekmek, ne de su
Sensizlik korkusu
Istemem yeter ki sen
Yanımda ol.
Yeter!
ilk kasetiydi.bindokuzyüzdoksanaltı doğumluydu bu KASET.ikibinli yılların başlarında dahi ısıtıyordu avuçları...gençliğin akılalmaz buhranını,durduralamayan bu ateşi karşısına başka bir ateş yakıp durdurmaktı teoman.karşıdepresanları aşıp savuran birşeydi sanki...dermancasına bizi umursamadan bizdi bilmeden belkide...ilk kaset ve ardından ikincisi tadılan en nefis uyuşturucuydu sanki yağmurların tenleri üşütemeyen isyan günlerinde...sonra kaç kaset kaç albüm ve kaç şarkı yapsada asla bir daha O TEOMANI bulamadı hiçkimse...neden bilmeden hemde...
''gözyaşıysa sevdiklerin,ben en çirkini,en fakiri...
yanmıyorsa yorgun lamban,ısıtmazsa karton evim...
hiç tutmam ben sözlerimi,derindir uykum uyanmadım...
on gün oldu ben öleli,bir öyküydüm anlatıldım...''
(vur sen beni şarkısı sözlerinden.)
* hem zaten bize göre,
''herkesin avucunda kendi teoman kaseti olmalıydı...'' değil mi.
20.46
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder