kaptanın seyir defterinden...yirmibeş şubat ikibindokuz saat onaltısıfıriki...gökyüzü buz gibi sokaklar soguk...tıpkı eski günlerdeki gibi üşüyor tüm aşıklar caddelerde meydanlarda...ne zaman sevdigi insanın ellerinin ve parmaklarının üşüdügünü görse bir sevgili , onunda kalbi üşüyor...yüreginden bir eldiven örüyor ve uzatıyor üşümüş bakışlarından ellerini , üşüyen sevgilisinin ellerine...yada kendi eldivenlerini çıkarıp giydiriyor...heyecandan sımsıcak , avuç içlerinin heyecanlı sıcagıyla ısıtılmış bir eldiven bir aşkın itiraf mektubu olabiliyor bazen...
lo ,kaptan ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder