tüm yaşlarımı bir zarfa döküyorum
kalemsiz pulsuz mektuplar kapatıyorum
yolu sen
sonu sen sözler yuvarlıyorum dilimin ekmek ocagında...
tüm yaşlarımı bir zarfa döküyorum
diviti bakışlarımın keskin pası , mürekkebi iç çekişlerim
saman kagıtlar çözüyorum tozlu çekmecelerden derip...
tüm yaşlarımı bir zarfa döküyorum
her aglayışımın sonunu mühürlüyorum kapanan zarflarımla.
boş bir akvaryuma atıyorum her zarfı
akvaryumlar dolduruyorum
biriktirdigim kurumuş yaşlarımdan süzülen...
tüm yaşlarımı bir zarfa döküyorum...
her zarfı farklı bir son mısra ile üfleyip nefesimle kapatıyorum...
pulu hep aynı
kagıtlardan seni seviyorumlar kesiyorum gözlerine...
tüm yaşlarımı bir zarfa döküyorum
sulanan çiçegi olmayan saksılara akan su gibi...
suluyorum boş mezarları yüregimden...
tüm yaşlarımı bir zarfa döküyorum...
sana giden yollar örüyorum tek tek taşlardan...
hiç bitmeyecekmiş gibi uzayan yollara...
tüm yaşlarımı bir zarfa döküyorum...
martıların ayaklarına baglıyorum tüm aglayışları
belki duyarsın çıglıklarında beni diye...
tüm yaşlarımı bir zarfa döküyorum
bomboş kagıtlarla dolu aglama duvarlarından bir çin seddi örüyorum yüregime...
tüm yaşlarımı döküyorum...
kapanan zarflar kuruyan gözlerimi haber veriyor...
tüm yaşlarımı bir zarfa döküyorum
beni bu zarflardan giydirsinler son günümde
kefenim gözyaşlarımdan sarılsın bedenime...
dikişsiz yaşlar sarsın tüm günahlarımı...
tüm yaşlarımı bir zarfa döküyorum...
seni kokunu döktügüm bir çaydanlıktan demleyip bardagıma...
çayımın dumanı kokun...
bardagımın sıcagı tenin...
her yudum sen bir sevdayı demliyorum ocagımın közü üstüne...
tüm yaşlarımı bir zarfa döküyorum...
seni yüregime...
* teşekkürler figen ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder