aşk elimizde tuttugumuz dikenli bir tel sanki...tutkuyla sevdikçe ve baglandıkça daha bir sımsıkı , daha bir inatla sarılıyoruz avuçlarımızda ona...dahada acı çekiyoruz battıkça tenimize...ama aslında onu başından bu yana biz tutkuyla sıkıyoruz..kanlar arasında acılar arasındayken avuçların sıcacık, bırakmam dememizdir belkide aşk...kanatmasaydı kalbimizi avuçlarımızı , bu kadar sıcacık olmazdı belki...acıtmasaydı ruhu bu kadar , tutkuyla yapışamazdık bu kadar acı veren bişeye sanırım...
1 yorum:
aşk acıttığı için mi bu kadar değerli hakketten? ya da aşk gerçekten acıtıyoru mu_?
Yorum Gönder