çatlıyor avuçlar toprak toprak...
sensizligin kurak susuzluğuna asılı ıslak hayallerimin hepsi...
belki kururlar diye...
belki bir gülümseyişin doğar yüzüme güneş diye yine...
çatlıyor dudaklar toprak toprak...
sensizliğe mahpusum ben
sensizliğe mahkum bir yağmurun altında
ellerine susuz ellerimden hapisim sana...
parmaklarımın ardında yatıyorum hapsimi.
ağzımda soğuk nem kokusu bir duvarın tadı...
boğazımda paslı buz gibi bir demir tadı kelepçedir her nefesime...
ağzımda sensizligim sen dolu hep..
sensizliğimden kokunun hayali miras bana...
mahpusum sana parmak aralarından...
parmak uçlarından...
mahpusum sana tüm parmakların ardından....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder