tende kuruyan yağmurların havlusu olsun sıcacık avuçların,
üşümüş tende açılan sevda bayrağının rüzgarı olsun,
gülüşünün kesik rüzgarlarına dalgalanan yüzümde doğan şu güneş.
ışıl ışıl sallansın bu aşk dar gelen ağaçların gölgesinde,
darağacı kadar son yeşil,ar acısı kadar can sallanışında
çekilsin tüm pişmanlıklar gözümde...
aşk,benden düşen gözlerinde son bulsun gözlerim için...
AMİN...
*el açılan sızılar bahçesinde,dert kuyusuna düşen gül yaprağında
belki düne saklanan bugünde,
belkide yarına kaçan afacan dünlerde görebilme ihtimalim vardı seni...
ama yinede,
ama orada durduğunu bildiğim halde,
açmadım gözlerimi hiç yinede...
sımsıkı yumdum onları korkularıma gem kaçışlarımın ellerinden tutup...
* duası sen gözlerimden kapanan o dünlerden yazıyorum sana...
yazanı ben düşler bunlar...
yüz'ü olmayan on'lardan kaçan sekizlerin masalı bu...
sayıların dili olsa,MATEMatik şiir olurdu kara tahtada...
duaları emen dudakların kokusunda korkmuştuk ilk defa biz ölmekten...
süt kokan duaların avuçlarında koklamıştık aşk'ı ilk kez...
üstelik aşk'ın sözü bile yoktu ağzında henüz...
ah aah...
teni kavuran hayallerin kırbaçları sızlıyor gecelerime...
düşünmek insana artık acı veriyor gülüşünde...
İSY/AN SESLERİNDEN DÜŞEN AYAK İZLERİ UYANIYOR DUVARLARIMDA...
23.06
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder