18 Şubat 2011 Cuma

ve sabah düşer pencereye...


cESARETİ ölü doğan sözlerin,yetimdir teni tüm doğan güneşlere ;
dudakların mora kaçan titreyişinde soyunur,
düşünen avuçların yalnız üşüyüşleri.
söz darlanır,öz sararır düşer,göz kapanır...
gece,incecik bir ırmağın karanlığı gibi sicim sicim yüzüne dolanır.
gece uzar,yürek kısalır...

an gelir AY DOĞAR,gözünde büyüyen bir ümit ölü doğar ellerinde.
ve sabah düşer pencereye,
aydınlık bir sızı sıvazlar sırtında yanan ocağını...
gün biter,
ŞUBAT uyanır kabuğunu kırıp...
an düşer yerlere...

söz darlanır,öz sararır düşer,göz kapanır...

* kar düşen yüzlerin eteklerinde açan bakışlardan yazıyorum bunları size.
ezilen düşlerin cesetlerinden yıkanıp akıyorum kağıda...
cİNAYET bu gece,
ve katilinin vicdanını açıyor kırgın yüzünde bir kardelen...


02.17 'yi tik taklayan bir kuştu ağacın dalındaki zaman...

Hiç yorum yok: