ve hergün bir başka ölümü begenip giyiyorum üzerime bugün son diye...

güneşi söndürüyorum

dünyaları öldürüyorum tüm rüyalarımda bundan gayrı...

karanlıgı örtünsün tüm gündüzlerim artık...

gizlensin güneşsiz karanlıklara tüm suretsizligim

utanan tüm korkusuzlugumu soyunarak...

güneşi söndürüyorum

dünyaları öldürüyorum tüm rüyalarımda bundan gayrı...

tüm sızlanışların kabugunu soyuyorum ,

vitamini neresinde düşünmeden gömüyorum topraklarına tenimin...

içimde bir bag bozumu demliyorum...

gözlerimde bir çig sabahı süzüyorum düşlerimden...

görebildigim herşeye biraz ıslaklık ve bugu üflüyorum gözlerimden...

güneşi söndürüyorum

dünyaları öldürüyorum tüm rüyalarımda bundan gayrı...

sönmüş güneşimin altına seriyorum yinede

kurusunlar diye tüm agladıgım yastıkları yalnız gecelerden soyup çıkartıp...

derin bir nefes üflüyorum sonsuzluguna tüm bu sonların

ve hergün bir başka ölümü begenip giyiniyorum üzerime bugün son diye...

tutarsız tutarlılıgımın ampulünden ...

patlayıp kopan sıcak telin üzerinden ...

sımsıcak karanlıga gömülen incecik camın son nefesinden yazıyorum size ...

karanlıkta yazmaya devam eden bir kalemin şikayetsiz memnun sessizliginden ...