KEKİK BAHÇESİ,ZEYTİNİN YAĞI VE EKMEK KOKUSU...
Çıplaktı ayaklarımız,
Toprak okşuyordu adımlarımızı...
Birkaç çakıl çimdikliyordu güneşe kısılan bakışlarımızı,
Ve buğday yaprağı kokuyordu gülüşünle sallanan rüzgarın...
Çıplaktı ayaklarımız,
Ve Toprak okşuyordu adımlarımızı...
Dudaklarından damlıyordu ateşböceğinin karanlığına yazdığı şarkısı.
Çıplaktı ayaklarımız,
Ve toprak okşuyordu adımlarımızı...
Tatlı tatlı tozlanıyordu dilimizde kelimeler..
Sessizdi,yaprağa çarpıp yüzüne düşen sabah güneşi.
Çıplaktı ayaklarımız,
Soyunmuştu parmaklarımız tüm heyecanlarını...
Çırılçıplak öpüşüyordu her harfiyle dudaklarımız...
Tüm sözler ışıldıyordu gülüşlerinin hainliğinde.
Çıplaktı ayaklarımız,
Ve toprak okşuyordu adımlarımızı...
Suya değen topuklarında ıslanıyordu aşk tüm edepsizliği ile,
Saçını tarayan güneşinin saatinde,sevdaya öğlen doğuyordu...
Acele ediyordu tüm karıncalar nedense,
Çıplaktı adımlarımız,duyuyorduk...
Ve toprak okşuyordu adımlarımızı,
Biz toprağın kollarına düşüp,tüm yarınları yakıyorduk sevişmelerimizde...
Zaman,bir yaz sabahı karmaşası ve karıncaların valsi penceremde...
Zaman;çok geç sevgilim,çok geç...güneşin öğle uykusu zamanı çoktan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder