aşk,kederli bir su damlası sevgilim,
ikimizinde dudaklarından değip almış tadını...
ne zaman karşılaşsak bir kalabalığın içinde seninle,
farkettin mi hiç ?
duymuyor bizi hiç kimse ...
yada görmüyor gözlerimiz hiç bir imge...
aşk,kederli bir su damlası sevgilim,
yağmuru belki buğulu yanaklarının...
gülüşü trajedi,
ağlayışı savaş bu gök yüzüne...
aşk,kederli bir su damlası sevgilim...
ve biliyordum elbet merak etme sevgilim,
kimse kimseye en mahrem sırrını vermemeli elbet,
ben yaptım bir hata sen beni affet...
* beni terket diye yapılmadı asla o elmas samimiyet kutusu,
tozlu raflarını üfleyen gözlerine,
''ben büyüdüm'' diyen sözlerine bir cevaptı aslında tüm susmalar.
sen hep büyüktün sevgilim merak etme...
kalbin en tatlı olgunluğunu atıyordu dalında,
seni ilk tanıdığım o tatlı bahar kokusunda...
büyümene hiç gerek yoktu gözlerimde sevgili,
ben zaten yanıbaşında,
senin eşsiz çocukluğuna aşık saf bir velettim.
elmas zamanlar kutusundan masallar anlattın bana sen sevgili,
hiç bilmeden üstelik...
ama ben hep bildim seni...
zaman,zamanı bilmeyenlerin gölgesinde büyürdü daima.
** uyarı;herşey zamanla ilgili,katiyen değerle değil...
saat 01.41
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder