sessizliğin okyanusuna düşen bir kurbağa kadar sustu ruhum,
ölsem ölemem,yaşasam
yaşamak sonsuzluğun tükenmeyen keder döngüsü...
git gide kayboluyorum siyahın mavisinde..
her nefes çaresiz bir adım kulaçların ağrısında...
rüyalarım,ne kadarda uzaksınız bana.
günlerden papatya...
23.13
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder