nefesinin dut kokulu rüzgarına asıyorum en sevdiğin gömleğimi

 

Karanlığın çölüne düşmüş gözlerim.

Her yer zifiri.

Işığa susamış gözlerim bakamaz şimdi güneşe.

Kurumuş dudaklar gibi gözlerim.

Çatlamış ışıksızlıktan bakışlarım.

Bir damla mum geceleri belkide bizi yaşatan,

Ve kana kana seni içmek isteyen düşlerim,

Kapadığım gözlerimin ardında.

Karanlığın çölüne düşmüş gözlerim.

Her yer zifiri.

Kısıyorum yüreğimi her sabah doğması gereken güneşe.

Sesleri dinliyorum sessizce.

Kalbime sivri ağaçlar sapladılar sanki,

Vampir değilmişim,ölmedim...

Karanlığın çölüne düşmüş gözlerim.

Her yer zifiri.

Yol doğar her sabah,yol ölür de her akşam,

Ayaklarım çarçamur bir sevda yolu mezarlığı,

Yürüyebilene aşkolsun.

Acıyor gözlerim,

Denizin göğü uzanıp öptüğü bir çayırda,

eşsiz kabri sevdanda,

Duasız kalmış kurumuş çiçeklerim...

11.11 üç kulhu bir elham.nefesinin dut kokulu rüzgarına asıyorum en sevdiğin gömleğimi.daha çabuk kuruyor hayallerim.

gözümün suyu,ışığı...

nasılsın iyi misin sevgilim.