ağladığımda gülsüzlüğümü...

Benden başka kimse anlamaz;yürürken durduğumu...
her suskunluğu aslında yuttuğumu...
göremediklerimi kağıtlara kustuğumu anlamaz kimse...
Benden başka kimse anlamaz;yürürken durduğumu...
sürünürken uçtuğumu...
kör bıçaklar ile küstüğümü bilmez kimse...
suskun yangınların küllerine sevda mektupları çizdiğimi görmez kimse...
üşüyen ellerin sızısını karla ovduğumu anlamaz kimse...
Benden başka kimse anlamaz;yürürken durduğumu...
ağladığımda gülsüzlüğümü...
duasız mezarlara dualar ördüğümü duymaz kimse...
suskunluğun susuzluk kadar dudakları çöl kumu olup yaktığını,
dudak ardında büyüyen mısralara toprak toprak çatlaklar ektiğini bilmez kimse...
Benden başka kimse anlamaz;yürürken durduğumu...
yaşarken mezarlara uzanıp doğduğumu...
bardaklarda yağmurları biriktirdiğimi...
damla damla hatıraları içtiğimi anlamaz kimse...
Benden başka kimse anlamaz;yürürken durduğumu...
yağmurlar altında güneşe sevda yaktığımı bilmez kimse...
ıslandıkça tutuştuğumu anlamaz kimse...
sözlerin aslında dudaklarında tutuştuğunu duymazlar...
Benden başka kimse anlamaz;yürürken durduğumu...
seher yelini üşümesin için sabahlarıma örttüğümü.
yaralarımda satırlar sakladığımı,
bu yüzden merhemlere kaçak düştüğümü...
mektupları yine duymak için tekrar tekrar yaralarımı kabuklarından eştiğimi anlamaz kimse.
Benden başka kimse anlamaz;yürürken durduğumu...
ağlarken yaş altından güldüğümü...
uyurken hayalinle gezdiğimi bilmez kimse...
gecelere boyun büktüğümü duymaz kimse...
yüreğimi cami'm,sessizliği mihrap saydığımı...
kanımı hatıralarda üşüme diye yanıma aldığımı...
anlamaz kimse...
Benden başka kimse anlamaz;yürürken durduğumu...
senden uzaklaşan her adımda kalbimi söküp söküp attığımı...
ruhumu bedenimden yüzüp ruhuna örttüğümü görmez kimse...
hançer yaralarından seni topladığımı bilmez HİÇBİR TABİB...
sol yanım yangın ardı toprak...
sevda bitmez gayrı asır...
suskun dudaklarımı bir kırlangıç kaşır...
bilmez kimse...
Benden başka kimse anlamaz;yürürken durduğumu...
nefeslerimden uçurumlara düştüğümü,
alnıma kınalar yaktığımı görmez kimse...
atkımda koktuğunu,
burnumda hala tüttüğünü bilmez kimse...
yardan yarıya düştüğümü anlamaz kimse...
Benden başka kimse anlamaz;yürürken durduğumu...
evin önü hayal bahçesidir bilmezler...

*Benden başka kimse anlamaz;yürürken durduğumu...
teşekkürler üryan cümleler...

zamanın gerçek gölgesi:01.32