elbet dökülecek yağmurların gözlerden...
düşecek çatısı göz kapakların,
kirpik kirpik saçaklarından damlalar bir bir dur duraksız ansızın...
elbet gözlerinin altına sen ağlarken iki serçe düş sığınacak,
ıslanmaktan korkup...
sen yinede gülümse yağmurlarının altında kedere...
bil ki bir güneş açar eninde sonunda...
ardından göklere kuşakları dolanır merak etme;
meneviş bir gök(kuşağı)soyunur ıslanan gözlerinde...
elbet gökkuşağı doğar bu dökülenlerin ardından bir gün...
umutlarından sakın ha vazgeçme...
elbet bahar kokacak yüzün karla yıkandıktan sonra bunca hüzün...
sen ki ölümü soyunup yaşamın çıplaklığını sermişsin tenine,
boşver haydi...
sadece gülümse...
kukla düşler ülkesinde,bir yağmur ertesinde,ıslak iplerimizin dengesinde yazıyorum bunları size...
bizi tutan eller kadar günahkar mıyız belkide...
zaman ki an ; 00.18 ... gecede bir gariplik var
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder