dokuz.

Bir şarkıcıdan daha çok şaire dönük bi yüzü olan ve belkide işte tam bu yüzden yetmişlerin çiçek çocuklarının bağrına bastığı Bob Dylan...

sevgilisi Sara (shirley noznisky)'dan ayrıldığı zaman yazdığı 1975 Desire albümündeki One more cup of coffee nin asla gölgesinde kalmaması gereken ama malesef kalmış olan aynı albümün diğer hüzünlü parçası ''sara''...

benim için ''desire'' albümünün nefesidir ''sara''...
dokuz numarasıdır bu albümün...
gidiş dönüş tatlı bir bilettir düşten yollara...


'' I can still hear the sound of the Methodist bells
I had taken the cure and had just gotten through
staying up for days in the Chelsea Hotel
writing Sad Eyed Lady Of The Lowlands for you ''

durmakSIZIn dinliyorum...
üstelik,
karlı bir akşamdan demlenmiş bembeyaz bir gece tütüyor fincanımda sanki...
ve yudumluyorum bir düş gibi kardan battaniyesi ile tüm sokağı...


bir şiirdir bob dylan benim için...
ve hiç sıkılmam onu dinlemekten,
hele birde karlıysa o akşam,
ağırlaşır aldığım kalbimi üşüten tüm nefesler göğsümde,
ve yere düşer dudaklarımdan üflediğim bu küçücük yaşam...
bir şiirdir bob dylan benim için...
ve hiç yorulmam onu yürümekten,
hele birde üşütüyorsa ellerimi o keskin akşam,
hafifler yüreğimden yağan kar
ve usulca eriyen tüm yorgun tasam...

vakit 23.22