kısılmıştı sanki sesi tüm dünyanın...
tüm teselli sözleri,
dokunmaman gereken kesme bir vazonun içinde ıslanmışlardı gözyaşlarınla...
zaman akmayacakmışcasına adım atıyordu duvardaki yatağında sanki...
yavaş çekimde yürüyordu gözlerinde git gide dahada sessizleşen saniyeler.
kısılmıştı sanki sesi tüm dünyanın...
yanıyordu her yer bakışlarında,
yanacak yeri kalmadığı halde daha fazla...
ayakta zor duruyordu yüzün.
buz gibiydi ayakların altında güneşin bakışlarına teslim olsada o taşlar.
kısılmıştı sanki sesi tüm dünyanın...
ve sıradağlar gibiydi omuzomuza tüm insanlar.
yorulmuştu dudaklarında ıslak kokusuyla fısıldayan sessiz duaların.
o anonsun tutuşturduğu tüm masum bakışların...
kısılmıştı sanki sesi tüm dünyanın...
ve önümüzde,
musallasında,üşüyen sırtıyla dünyanın en güzel şiiri uzanıyordu...
ardından herkes çekildi kendi yaşamlarına yeniden...
bir yalnızlık kaldı geride ki sorma sakın hiç.
asıl zor olan,
peki Ya Sonra...
* kırıldı kalbin.değişti zaman gözlerinde bundan sonra biliyorum.artık ne film izlemek aynı kalacak akşamlarında,ne radyonun sesi mutfakta...değişecek herşey gözlerinde...mevsim buğulanacak her daim bakışlarının güzel penceresinde...sabahın başka,akşamların başka can yakacak şimdi sana...cumalar başka,pazarlar bambaşka kokacak pencerende...
ALLAH huzuruna sarıp versin sabrını sana...
amin.
bir yusufcuk izledi göğünden seni...
zaman,
anlatılamaz çok zor zamanlar avlusu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder