uykusuzdu çayım bardağımda,
ve üşüyordu kalemim karanlıkta ceketi olmadan...
bir ninniyi belli belirsiz mırıldanıyordu sanki duvarlar,
çıtkırıldımdı biraz sanki bu akşam mısralar...
Turgut dUYAR mı bilmem ama,
bir sevda dumanı yıkadı bugün pas tutan bıyıklarımı...
adı şiirdi günün,
mevsim,bildiğin kör kütük sarhoştu denizin mavisine.
sorsaydın tutuşurdu çıra belki,
sustun
ve tüm kozalaklar ağladı mutluluktan...
adı şiirdi günün,
şiiri bir gün sürdü o sessiz cennetinde ölümün...
vakit,20.07 kör akşamın kararlıydı titrek adımları...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder