ve kendine yalnızlığını kazıyordu sadece zaman...
pili biten dualar çöplüğünde dua arayan insanlar kadar açtı tüm rüyalar...
sustu sonra tüm eski hatıralar...
kayboldu saklı pişman bakışlı tüm eşkiyalar...
uyudu şehir...
gözlerini kapadı tüm sokak lambaları ardından...
karardı,rüyalarını üfleyip söndüren tüm rahibeler...
eridi düşler,soğuyup üşüdü tüm yangın yeri acılar...
zamansız acılar mezarlığındaydı akrep ile yelkovan ,
ve kendine yalnızlığını kazıyordu sadece zaman...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder