- Silinmiyor yaşadıklarımız asla.yok olup gitmiyor hiçbir şey.Biz hatırlamasak da kazılı aslında içimizde hepsi bir şekilde.Gömüp unutuyoruz meşe palamudu gibi güzel,acı her şeyi içimizdeki toprağa.Tarihin şapşal unutkan sincaplarıyız biz.Bir vakit sonra farkında bile olmadan aslında kendi diktiğimiz ağacına tırmanıp yuva yapıyoruz o kocaman yeşil hatıraların...
- Akşam olmuş,gözlerimi kapatıyorum sonra.Beş yada altı oluyorum kapadığım gözlerimin ardında.Nenem sarılmış yer yatağında bana.Ilık nefesi bir deniz oluyor önce,yüzümde bana okuduğu duaların sıcak meltemi dolanıyor.Alçalan yükselen dalgalar gibi dualarının sesi bir gidip bir geliyor çocuk alnımın kumsalında.Saçlarımı okşuyor uykuya daldı dalacak şimdi sandığım çocuk içime huzur eken nefesleri...Ancak şimdi anlıyorum...
Seni seviyorum...
23.01 yavru bir mor güveyim köy akşamı çocuk düşlerimde...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder