Bir sevda kabri benim verdigim söz.
Hiç unutmadım.
Tuttum da,hiç bırakmadım.
Bir kabir,bir yatır ve göğsümde sevdanın volkan dağı...
Bin derece akıyor kanım içimde.
Kaynıyor düşün zihnimde.
Seni görünce patlıyor dağım,içim darmadağın.
Yangını mangını yok hiç,anında kül oluyor ruhumda her şey,
Bir sızı dahi yok.
Merhametli katilsin gözlerimde,hiç bilmesen de...
Bir sevda kabri benim verdigim söz.
Hiç unutmadım.
Tuttum da,hiç bırakmadım.
Bir kabir,bir yatır ve göğsümde sevdanın volkan dağı...
Fazla bir şey yoktu inan azık heybemde,
Bir elham,bir sonsuz yemin muskalıydı sadece dilimde,
Paylaşamadım...
Silah,mavzer,mermiler ve tüm dökme toplar yalan.
Savaşlar yalan inanma.
En güçlü ve en gerçek silahımız söylemesek de,
Sadece gözlerimizden uzatsak da birbirimize,
Verdiğimiz sözler...
Her şey kayboluyor sevgilim bu devrinde gezegenin,
Bu zamanın derdi de bu,
Aşısı var mı bilmem inan,
Ama dermanını bulmak bize kaldı bilesin.
Unutulmamalı hiç bir kırıntı dahi,o cennetimin kapısı dudaklarının kenarında.
Değil ki sözlerimiz.
Kainata uçuşup giden sözler dilimizin tüneğinden havalanıp.
Kainat bile silemezken verilen sözlerimizi,
bizim unutmaya çalışmamız neden.
Bir deve kuşu korkaklığı ?
Bir yılan hainliği ?
Bir sevda kabri benim verdigim söz.
Hiç unutmadım.
Tuttum da,hiç bırakmadım.
Bir kabir,bir yatır ve göğsümde sevdanın volkan dağı...
Kağıdım yanık kokusu.
Şiirim en kızılı lavın...
08.37 kıtalar yer değiştiriyor sevgilim.dağlar yanıyor,denizler sallanıyor depremler ile...sözler unutuluyor sevgilim...asla unutmayanların içi çok acıyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder