Fikrimin ince günü...

Yazmadım ama buradaydım...


08.23

güneş doğmuş diyorlar...

-güneş doğmuş diyorlar...
-oysa ne kadar geceyiz biz tüm ışıklarına rağmen bu şehrin...


17.41

mısralar mezarlığı...

doğrudur;
herkes ölür...
ama kimi,dudakların en derin çatlağına gömülür...
ne zaman bir tutam tuz düşse üzerine,
geçmiş,yürekle alev alev kavrulur...

her bayram;bir tas dua ile su döktüğün aslında dudaklarımda kuruyan şiirlerdir,
çiçekler değil...

17.22

Eksik birşey mi var ?

Yazmadım ama buradaydım...


00.53

Yıldızlar savaşır mı hiç ?

"Everything! Fear is the path to the dark side. Fear leads to anger. Anger leads to hate. Hate leads to suffering. I sense much fear in you. "



master yoda from star wars

Uçurtmayı vurmasınlar...

Oracle: I'd ask you to sit down, but, you're not going to anyway. And don't worry about the vase.
Neo: What vase?
Oracle: That vase.
Neo: I'm sorry...
Oracle: I said don't worry about it. I'll get one of my kids to fix it.
Neo: How did you know?
Oracle: Ohh, what's really going to bake your noodle later on is, would you still have broken it if I hadn't said anything?

Matrix


Zihinde açtığı kapılar inanılmazdı bu konuşmanın...

Kağıt uçaklar çöplüğü...

Hey pinokyo,biliyor musun
Ben büyümedim...
Hep aynı kaldı burnum,uzamadı hiç...


Bir düş gördüm rüyamda,
Kağıt uçaklar çöplüğü idi mektuplarım mezarda...





sardunyalar sulandı balkonda...
ve tüm düşler sarardı usul usul dalında...

Zaman,Ağustos uykusu zamanlar rüzgarda...

22.23

Duvardayken yelkovan...

Ne kadar şairsen o kadar kanar bu şehir.
Silmeye çalıştıkların kadar seni arar bu kentin sokakları.
Unuttum çoktan dediğin her çivi,
çakılıdır senin tarafından kendi göğüne aslında...
Paslanan yüreğindir sadece zamanla...
Ve kanayan yağmurlar kadar ıslanır yaralı gönlün...
Sonra Karla kaplı avuçlarında Sen bu inatla,
yalnız ve susuz ölürsün...


23.37

İsyan zamanlar damlıyor duvarda yelkovanımdan...

Islak nefeslerinin değdiği mısralar...

incecik bir sızı kadar aralıktı kayın kapıdaki açıklık,
Ve bir çizgi kadardı yüzüne vuran ışık...

Bir ışık yağmuru altında yazıyordun sanki,
ıslak nefeslerinin değdiği mısraları...
Sonsuzlukta uzanan bir mektup gibi salındı sonra yaprak,rüzgarına...

Ve,
tek satırdı yüzün...


kilim mısralarda çay sıcağı kafiyeler anı,zaman...

23.19

Ölmeme izin ver lütfen...

-Yorgunum kaptan,müsait yerde ölmeme izin ver lütfen...


Yazmadım ama şuracıktaydım...


23.02 gecenin göz kapakları kadar sessizdi hatıralar...