Boğuldu dilimde henüz yazılmamış tüm mektuplarım

Ağladı düşsüzlüğüm.

Sustu geveze musluk o sabah ilk defa.

Kuraklık başladı dudaklarımda.

Duaya çıktı dilim.

Gözüm yağdı.

Sel aldı gülen ağzımı.

Ben güldüm.

Gök gözüm agladı.

Boğuldu dilimde henüz yazılmamış tüm mektuplarım...

01.04 su.gezegen.döngü.yokluk.varlık.sonsuzluk.

Tanrıya inanıyor musun ?

- Tanrıya inanıyor musun ?

- benim sadece Allahım var.yapamam asla onsuz...

- ne yapıyor peki senin için ?

- beni dinliyor...

- sadece dinliyor mu ? Başka bir şey yapmıyor mu senin için ?

- beni dinliyor...başkası fazla bana.suskunluğum bu yüzden.

- Tanrıya inanıyor musun yani ?

- Ona dökülüyorum...Ona birikiyorum...

00.49 kafamda bir uçurum.yekpare kayalardan bir dağ başı göğe dayalı.bir çocuk bağırıyor son gücüyle.yankı yankı bir şiir birikiyor karınca yuvası heybemde...

beni en çok sen bıçakladın

- beni en çok sen bıçakladın.keşke öldürseydin.

- keşke...

01.52 yağmur yağdı...kurudu...yağmur bağırdı...sustu...yağmur ağladı...yüzüm acıdı...

Delirmiş bir bilgeliğin hırkası omzumdaki

Yumruğumu ısırdım.

İyi hissetmiyorum.

İçimde beni parça parça ısırıyor kinim.

Kendime kinim.

Yumruğumu ısırdım.

İyi değilim.

Ateşi görüyorum tüm ışıltısıyla kor közün.

Tutamıyorum kendimi.

Dokunmak istiyorum.

Elimi elim tutuyor ardımda inan.

Ateşe elimi sokmak istiyorum.

İstemsizim.

Yanmak acısıyla yıkanmak istiyorum.

Ses soluk vermeden hiç.

Delirmiş bir bilgeliğin hırkası omzumdaki.

Henüz giymemişim.

Örtmüşüm çocukluğumu omuzlarımdan.

Yumruğumu ısırdım.

İyi hissetmiyorum.

Soranım yok.

Yalnızım.

Korkuyorum.

Kendimden.

Uyumuyorum.

Uyuyamıyorum.

Gözlerimi kapatıyorum sadece 

gecenin üzerime yazılan basit rolüne.

Yumruğumu ısırdım.

Kanadım.

Tutamıyorum artık kendimi.

Sızıyorum içimden kendime...

01.43 hırlıyor içim...

Dudağının yakınıydı,yanağının kalbi belki

İlk seni öptüm.

Dudağının yakınıydı,yanağının kalbi belki.

Bilmiyorum.

Havale geçirdi dudaklarım yol boyu gerisin geriye.

Ocak üşüdü,ben yandım.

İlk seni öptüm.

Yürümeyi sevdim bu yüzden hep,

Sokakları,taş merdivenleri...

Sonra gittim saydım basamaklarını.

Üşenmedim hiç.

Otuzdokuz...

Kaçıncıdaydık bilmem...

üstten sekiz...dokuz...

İlk seni öptüm.

Ruhum ikran.

22.47 canım çok yanıyo.

bir Canan

Bir Canan.

İki can.

Üç an.

Dört günah.

Yedi ah.

Sekiz ben.

Dokuz sen.

00.51 çocuk saymalar zamanı.

İçimin kırmızı ılık okyanusu

Dudağını yüzüme daya.

Tehdit et beni.

Kanasın yarasızlığımızın laneti.

Bıçakla beni öpüşünle.

Kanasın aşksızlığım beynimin orta yerinde.

Dudağını yüzüme daya.

Bıçağın olsun her öpüşün,

Çıkarma sakın tenimin derininden.

Kan kaybı üşümeler katlasın kaderim,

Dudağınsız.

Çekme dudaklarını yüzümden,kal tenimde.

İçimin kırmızı ılık okyanusu.

Kalbimin katil gümüş çivisi.

Yaralarımın işe yaramaz ilaç kalabalığı.

Dudağını yüzüme daya.

Nefesini sür tenime.

00.43 İçimin kırmızı ılık okyanusunda,küçük kanbur bir balina yüzüyor...

Toprak gözlüm

Toprak gözlüm.

Ağaç bakışlım.

Yaprak yaprak dökülen yemyeşil gülüşlüm.

Tomurcuk nefeslim.

Islak köküm.

Karınca karınca işlenen dantel gönüllüm.

Sessiz hayallim.

Fısıldayan şiirim.

Elleri güneşe uzanan sonsuz ruhlum.

Nasılsın sevgilim.

İyi misin.

22.21 bir bayram ayakkabısı başı yastığıma dayalı.aynı rüyayı görsün adımlarım diye belki.

Bir cehennem düşle kendine

Bir cehennem düşle kendine.

Yak kendini.

Ateşi yok benimkinin.

Yandığım yok benim.

Beni tutuşturan hayalin.

Bir cehennem düşle kendine.

Yak kendini.

Sıcak değil benimki.

Sensizliğin soğuğu yakıyor yüzümün günahlarını.

Ah et bana,ağla,vur,kan revan et beni.

Sonra,

Bir cehennem düşle kendine.

Yak kendini.

Seni yok benimkinin.

Hangimiz yaşamak hangimiz ölüm bilmiyorum.

Hangimiz günahsız.

Hangimiz suç.

Bilmiyorum.

Bir cehennem düşle kendine.

Yak kendini.

Ben üşüyorum.

Ölüme göz yumuyorum.

Uyuyorum sana.

Sen,

Bir cehennem düşle kendine.

Yak kendini.

Boşver beni...

22.09 cehennemin kapısında oturmuş bekliyor seni üşüyen küçük bir çocuk.

Bir düşsüzlük saklambacı

Neden.

Yemyeşil bir akşamüstü.

Bir kurbağanın en öpülesi zaman telaşı.

Bir düşsüzlük saklambacı.

Sayılamaz sayıları saymaya çalışan çocuk umutlar atlası.

Kanayan dizler günlüğü.

Sızlayan şiirler kitabı bakışlarım.

Yemyeşil bir akşamüstü.

Bir baykuşun uykudan uyanamaz yorgansızlığı üzerine.

Neden.

Piyano türküler.

Çekmeyen köy radyosu gecesi.

Yemyeşil bir akşamüstü.

Bir böceğin herkesten saklandığı yalnızlığının ılık kozası.

Neden.

Ayağında iğne iğne batan yorgun akşamlar.

Bir avuç tuz dökülmüş mavi leğen bir sıcak sevda.

içine uzattığın su toplamış bir yürek.

Tuzdan acıyan ağlamış yanaklar.

Yemyeşil bir akşamüstü.

Neden.

Fülütten türküler.

Tüten bir çorba sabahı.

Tadı merhem bir anne çayı.

Üşümesi içini ısıtan bir şubat pazar sabahı.

Neden.

Yemyeşil bir akşamüstü.

Ağlayan kuşlar ağacı.

Çirkin sincaplar ormanı karşında.

Sipi türküler.

Neden.

Zaman,saati durmuş düşler zamanı.bitmiş piller zamanı.son nefesinde bir yel kovan.ve kendini soktu sönmeye yakın bir kibrit alevinden korkup cesur bir akrep.Zaman,saati durmuş düşler zamanı.

22.46 dilinde aft acısı var gecenin.

ateş aldı dilinde zehirli bir bıçak

Ağzına doldurmuş gelmiştin tüm mermilerini sanki.katiliydin bakışlarında çoktan geri kalan ömrümüzün.

Ben habersiz sadık bir köpek mutluluğunda yanındaydım oysa.yanında olmanın saadeti vardı avucumda sadece.

Dilin tetikteydi parmakların titrerken bile.

Ağzım sustu.dilim sustu.ben sustum.

Veda edemem ben.sevmem.beceremem.

Teşekkür ederim giderken ben sadece demiştim sana.

Sonra patladı o güzel dudakların,ateş aldı dilinde zehirli bir bıçak.

Başkası sürmüştü o zehri bıçağına belliydi üstelik.

Başkası sağmıştı o zehri,

hem de en güçlüsünden.

ruhum umudum ölmezdi azıyla yoksa belkide,bilmişlerdi...

Veda edemem ben.sevmem.beceremem.

Teşekkür ederim sadece giderken ben demiştim sana.

Ağzım sustu.dilim sustu.ben sustum.

Hiç bir şey duymadım bi süre sonra,patlayan silahının ışıkları gözlerimi aldı benden öylece.

Gördüğüm en sıcak en kor kızgın namluydu dudakların.

Ben bir daha hiç bu kadar ölmedim...

Son sözünü hatırlıyor musun.

- ve bir şey değil...

23.59 

" bir yürüyen ölünün günlüğünden " kitabı sayfa sekiz. 

memleketim sensin benim

-nerelisin sen ?

-dudağının sol kenarına sinmeye çalışan,

tek eliyle düşmemek için sımsıkı sana tutunmuş,

tenine uzanmış bir gülüşün var 

kokusu yalnızca bana esen.

ben işte orada doğdum çocuk.

daha öncesini hiç mi hiç hatırlamıyorum inan.

var mıydım yok muydum bilmem.

memleketim sensin benim...

22.59