Zaten hep arsızdı sardunyalar...

Vakitler geçti...
Döküldü zaman,aktı gitti gece rengi saçlar misali.
Akorsuz gözlerin tıngırtısında kuruldu sonra hayaller.

Vakitler geçti...
Ve göbeği çatladı sazın,bağlamanın yüzü düştü...
Neden olduğu hiç bilinmedi,
yada üzerine düşünülmedi ama
Bu zamana dek Ağladı hep aşkın türküleri...

Vakitler geçti...
Döküldü sırlar,aynalar çıplak kaldı...

14.17


* zaten hep arsızdı sardunyalar...

ARABALARDA TENEKEDEN KÜNYELER...

Arabalarda tenekeden künyeler var sanki,
Otuzbeş yazıyor boyunlarında belki kimbilir.
Her yolculuğun başka bir adı var belki,
Başka bir masalı ya da...

Şarkılar dahi beş para etmiyor ya hani bazen,
Susulası akşamları var bu şehrin bazı zamanlar.
İntihar edemem ben,
Tasavvufta CANAN izin vermez buna...
Ama edebilseydim eğer,
bir bayram sabahını seçerdim bunun için;
En mutlu olduklarımdan birini hem de...
Sessizce kapatıp gözlerimi,
Sessizliğe gömülürdüm sadece...

Çağın hastalığı yalnızlık bence.
Şirketler neden bir ilaç yapmadılar ki buna anlamam.
Tüm kalpler yapayalnız,
Tüm beyinler susuz ve yorgun...
Aşksızlıktan kuruyor bakışlar...
Ve
İstisnalar kaideyi bozamıyor hala...


14.07

tozlanmış cümleler sandığından...

* zaman kargaşası,yazarın bilinçli seçimidir.

Yazmadım ama buradaydım...

15.14