İçimden biliyordum dogruyu taa başından.
Taa içimden...
Çocuktum hep,
Elleri yüzünde saklanan küçük bir çocuktum yaşamım boyunca.
Kim ekti içime bu sevilmemeyi bilmem.
Oysa benim ağaçlarım hep çiçektir.
Neden.
Neden..
Neden...
Neden kimse sevmedi beni.
Neden kimse tutmadı elimi.
Kafam yangın yeri.
Ateş her düşünce.
Küller ile boyanıyor gülüşüm,
Yüzümden dünler yıkanıp düşüyor.
Beş çocuk evime girmiş hırsızlık etmeye.
Gülüyorum.
Çocukluğum çalacak bir şey bulamamış benden.
Ağlıyorum.
İçimden biliyordum dogruyu taa başından.
Taa içimden...
Savaşmak adamıyım ben,
Oynamak çocuğu.
Neden yuvasından itilen yavru bir kuş gibi,
sonsuzluğa düşen bir kalbim var bilmiyorum.
Ne kadar büyüsem de,
Hala o sonsuzlukta düşüyorum...
08.09 hayrolsun.
