karalıyorum sana yüzümü...

en maskesiz halimle çıkacağım karşına.
sen kaç maske taktın üst üste be adam diyeceksin...
birden bir prangayı kolye diye takıp boynuma,
başımı önüme eğip
utanacağım maskesizliğimden,
yaşamaktan sürgün yüzsüz'lüğümden...
çıkar kelimelerinden tüm maskeleri ey adam diyeceksin
ve o an tüm harfler dökülecek yerlere...
bomboş kalacak önümde kağıt,
ağzımda sözler...


'' Öpme gözlerimden demiştim sana
öpersen kör olurum.. ''

ve bakma dudaklarımdan tırmanıp bakışlarımın kar zirvesine
erir, hiç kırıklarıyla ağlayan bir kadına
çölünde sel olurum...

maskesizliğimden yazıyorum sana...
suretimi unutmuşluğumdan aynı zamanda...
tüm aynalar sürgün duvarlarımdan
karalıyorum sana yüzümü...

bir memnun oldum katlayıp kağıt gemilerden
mavi leğen çocukluğumun denizine uğurluyorum...
cümlelerinle tanıştığıma çok sevindim
naftalinliyorum bir tane sana dolabımdan,
satırların tüm morfinleri sildi yangınlarımdan...
tekrar acılarımı hissedebilmek
yaşamayı çaktı tekrar tenimin duvarlarına...


* teşekkürler üryan cümleler...