zaman gölge öpüşmeler zamanı sevdiğim...

zaman gölge öpüşmeler vakti sevdiğim...
utanan bedenlerimize inat güneşe verelim adımlarımızı haydi...
ve öpüşsün gölgelerimiz insanların arasında
dur durak bilmeden dakikalarca...
ve biz onları izleyelim kurduğumuz hayaller boyunca...
zaman gölge öpüşmeler vakti sevdiğim...
öpüştükçe dudak dudağa
dahada güçlenip kararsın gölgelerimiz...
ve biz heyecandan ve nefessizlikten güçsüz düşelim...

zaman gölge öpüşmeler zamanı sevdiğim...
öğlen vakti kısacık boyuyla başlayan öpüşmelerimiz
güneş batarken akşam üzeri
büyüsün gözlerimizde dev gibi...
ve devleşen gölgelerde dudak dudağa batıralım seninle güneşi...
hatta o kadar büyütelim ki gölgelerimizi gözlerimizde,
güliver'i korkutalım gülü verip kaçalım sevdiğim...

zaman gölge öpüşmeler zamanı sevdiğim...
güneş batıyor diye ağlayalım seninle,
kayboluyor işte gölgeler dibimizde diye...
aklımızda bir ampül sönsün bir anda...
ve sonra geceye kocaman mumlar yakıp
odanın duvarlarında tekrar buluşalım sevgilim...
sonra tut elimi soğuk duvarda
hiç ayrılmayalım...