anaokuluna, belkide hiç gitmemiş bir çocuk için,
ezberlemesi kolay bir anaokulu şarkısı gibidir ilk aşk...
akılda kalması kolay...
aklına mıh gibi sen anlamadan çakılan,
kalbine, henüz yeni dökülen asfalt yolun,
kurumamış sıcacıkken kolayca kazınan...
yolun soğuduğunda bir daha asla istesende
değişmeyecek olan...
o saniyelik kararından doğan sonsuz bir kazıntı içinde sanki...
çocukluğunun sankide tek mutluluğu o şarkıymış gibisine...
çocuk ağzından hiç düşmeyen gün boyu...
ve yıllar geçmesine rağmen üzerinden,
ne zaman o şarkıya ait bir melodi ilişse kulağına
yada bir melodiyi benzetsen sen
bile bile yanlışlıkla ,bilmeyerek o şarkıya
hiç unutmamış gibi
sanki dünmüş gibi söylemeye devam edebilmendir
aynı çocukluğundaki o kaybettiğin bulamadığın
ve bir anda uzun zamandır giymediğin
bir pantolonun cebinden çıkar gibi rastladığın
yapayalnızken,başka gözlere anlamsız gelecek şekilde sevindiğin
çocuk bir gülümseme gibidir ilk aşk,
ağzından çocukluğunun o en güzel şarkısı dediğin
şarkın, küçük bir dere gibi uçurumlarından bugününe dökülürken...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder