gece,yıldızların ışığını üfleyip söndürdü gökte

 

- aptalsın sen.

- haklısın.

- savaşmayacak mısın yani,tüm kazanmaların senin olduğu belli bu savaşta dahi ?

- hayır.savaşmanın bir kazananı yoktur sevgilim...seni kanlı bir mücadelenin maddesel ödülü olarak kazanmak istemiyorum asla evet.sana verdiğim değer bundan binlerce kez daha fazla...daha kutsal,bunu bil lütfen.

- aptalsın sen.

- haklısın.

- öldür beni lütfen sevgilim.

- ve kor kılıç onu keskinleştiren suyunu bıçakladı...istemem şifa yada derman...bana yalnızca sen bir ölüm gerek...

02.17 gece,yıldızların ışığını üfleyip söndürdü gökte...ay karanlığı öptü...tan şafak ile sevişti...

Bir enik düştü ağaçta yuvasından

 

Bir enik düştü ağaçta yuvasından,

Bir kuş miyavladı sobanın kenarından,

Bir kedi havladı bağından,

Bir karınca uçtu bal dolu kovanından,

Bir zürafa su içti çay bardağından,

Bir hasta kustu şifa denen ilacından,

Bir aslan kaçıp kurtardı canını o acımasız ceylandan,

Bir rüya çaldı salt gerçeği yaşanan gününden,

Bir eşek bindi inmedi o kadar yüke rağmen insanın sırtından,

Bir arı kapı kapı dolaştı vazgeçmedi ekmek kırıntısından,

Bir aşık yalan söyledi,tutmadı sevdiğinin sıcacık elinden...

02.03 keramet fizikte değil,histe...

seven,seveni bıçaklasın ?

 

Kılıcını soktu kalbime dünler,

Kanadı yarınlar...

İlk başta üşümedim ama,

Titredi dişlerim az biraz sonra...

Gözlerim yağdı gök olup yüzüme,

Sel aldı düşlerim az biraz sonra...

Kılıcını soktu kalbime dünler,

Kan kaybetti anlar.

Taş değmedi hayinlerin yolunda başıma,

Bir gül değdi,kanadı tüm bugünler...

Kılıcını soktu kalbime dünler,

Kanadı yüzünü avcuma alışlarım,

Önümde kan revan beyaz göynek sayfalarım,

Üşüdü satırlarım...

Kılıcını soktu kalbime dünler,

Çevirdi keskin demiri içimde saçından esen rüzgar...

01.53 seven,seveni bıçaklasın ?

kalemi bıçak açtı,gülü güneş

 

Kalbim taş imiş.

Paramparça gecede güçsüz düşüp,dağılmış.

Soğuk buz gibi.

Sen bir inanıp yaslasan başını,

Yumuşacık yastık imiş.

Kalbim taş imiş.

Un ufak çöl akşamı ay ışığının dudağında.

Bir şiir düşer göğün dilinden.

Sen bir sevip okusan şiirimi,

Bir deli olurmuş ermiş yırtıp söküp kozasını.

Kalbim taş imiş.

Kum olmuş gecede denize.

Bir yaş düşer cennetten yanağıma.

Sen bir içsen ruhumu tenimden.

Bir gafil cennet olur ateşlerinden doğup cehennemin.

Kalbim taş imiş.

Sevdayı yazmışlar kazıyıp.

01.37 kalemi bıçak açtı,gülü güneş...

Ve Harry'nin oğlunun adı Albus Severus idi

 

Binlerce yıl sonra,kırdım inadımı.

Harry'nin hikayesini izledim.

Bu kadar zaman beklediğime pişmanım şimdi elbette.

Kesinlikle okunması gerekenlerden bu arada.

Ne kadar da aptalım.

Bu kadar geç kalmamalıydım bu sihirli hikayeye.

Çok derinden etkiledi beni,sarstı.

Ve Harry'nin oğlunun adı Albus Severus idi.

Hava parçalı bulutlu dedi haberler,

Bir sağanak hali vardı oysa bende...

Yanıldık yine herhalde.

00.54 bir film izledim eskilerden.

ve gökteki cennetine yürüyor sanki o sessiz merdiven

 

Bir basamaklar yolu bitmez tükenmez,geceler boyu başımda,

geçilmez çölün kumu anlamsız o büyük savaşlarca...

Yüreğin Sina,

Ve kıskanır seni her Sahra.

On üç gün yandım güneş ile kavrulup dünya cehenneminde de,

Dayandım günlerce gecelerce tüm kazanmaların sürgününde,

Ve bir dakikada düştü şehrim,sancağım sen ile.

Ölür ateş yiyen aslanlar bile susuzluktan daha savaşmadan oysa gözlerinin surları önünde...

Otuz dokuz adım bir sonsuzluk önümde,

Binbir yeminden örülü beton kabirler,

tutulamayan sözlerin mevsimi ardımız ve sonra.

Dilinde bir,içinde bin tanrı çiğneyen yalancılar büyütmüşsün ey koca şehir...

Üzülme,

Utanma sen.

Al kanımı çalıp sinemden izinsiz,

mürekkep etmiş yazmışım yeminimi kör gençliğimi feda edip kağıdına ruhunun,

Ay'ın ışığını süzmüşüm denizden,zarfını katlamış suda melekler,

Dudaklarının dut kokusunu mührüm sayıp katık etmişim,sevdam sevdan ile erimiş,damlamış ve kapanmış...

Yemin vermişim bir kutsal kabirden düşlerime...

Otuz dokuz adım bir sonsuzluk önümde,

Göğe dikmiş başını bir aslanınki gibi,

ve gökteki cennetine yürüyor sanki o sessiz merdiven...

Hangi kükremesinde gördüm seni,

Hangi dişinde öptüm seni o aslanın bilmem...

Hangi hisar hançerini sapladı sırtıma,

Hangi rüya büyüdü kabus oldu gecelerime bilmem.

Otuz dokuz adım bir sonsuzluk önümde,

Kansız ölümler atlası bir çöl sonra sinemde,

Bir zaman yolcusudur,kum saatimin kumunu Sina'dan topladım avcuma...

Beş günde geçebildim yanağının çölünü,

Dudakların o eşsiz geçilmez Sahra...

Denizler içilmez öldürürdü,

Çeşmeler akmazdı artık,kurudu.

Gül düşmüş bir kez daha gül üstüne...

Bir yudum su içmişsin az önce,

Ben susuzum,kurumuşum,

Sen ise tam o sırada bana,

dudaklarının bağında bir salkım üzümsün...

02.34 üç kulhu,bir elham.

sineğin ahı

 

- Bir güncük olsa dahi kaçar mıydın benimle başka bir diyara,başka bir zamana,olmadı başka bir gezegene ? Gelir miydin benimle ?

- bir kaç saat ömür olsam,bir su kenarına doğsam,gölün aylak sineği olup sana uçsam,bir kurbağanın bıçaktan azrail dilinden son anda kaçsam,tek odalı kalbime kıymık bir tahta çaksa vampir bir rüzgar,yine de sana teslim ederdim avcumdaki o bir saatlik boş ve anlamsız ömrümü inan...

23.46 sineğin ahı.

Nasılsın kum saatim ?

 

- Nasılsın kum saatim ? Akıyor mu zaman beyninden kalbine doğru,yoksa takıldı mı sonsuz kumları gözlerinin çölünden dökülen... ? 

- Elmasını bulamamış bir kurdum ben.O yaprak senin bu elma benim,geziyorum ömrümün ayaksız uçsuz bucaksız yollarında sevgilim...Ömrün dalı kırık,böğrümün göğünden rüzgarlar ile sallanan çocuk düşlerimde...yolsuzluk,koyuyormuş insana...

22.34 bir kuşun gagasına uzatmışım boynumu;

sıcak cesaretimin giyotini,ıslak bulut gözlerinin altından doğan o güzel gülüşün...

Budist midir sence inekler,kesilmeyen tanrıları şükredilen otların

 

Bir ülke olsam gözlerinde.

Öyle altın heykellerden,musluklardan uzak ama,

Cennetin hayalini taklit etmeye çalışan bahçelerden uzak...

Güçlü kuvvetli ve kadim surlarıyla bir dağ üzerinde göğe uzanan bir kale olmaktan uzak.

Bir ülke olsam gözlerinde.

Bizim olan...

Başkalarının fethetmek için rüyalarında dahi savaştıklarından uzak ama,

Onlardan biri değil asla...

Bomboş bir çayır,yeşili alı moru çalmış olan mutlu aşk dolu yüzüne.

Sur'u yok,çiti yok,ucu bucağı sınırı yok ufuktan başka...

Vizesiz,duvarsız,tellersiz ve kimsesiz...

Pasaportun gülüşün olsa sadece mesela,

Kuzular karar verse kim girebilir kim giremez o yalnız cennetimize.

Alabildiğine bomboş otlar ülkesi.

Saçlarının rüzgarlı mis kokulu uzayı.

Ve kainatlarca uçuşan şiir tozu galaksiler.

Bir ülke olsam gözlerinde.

Ve o ülke hep gözlerine ait kalsa gözlerimde...

Budist midir sence inekler,kesilmeyen tanrıları şükredilen otların...

Ve o tanrılar piyano mu dinler,arp mı ? 

Ne dersin ?

Bir ülke olsam gözlerinde.

Sen gözlerini kapattığında sönse sonra tüm şehrimin ışıkları...

Gece olsa sonra,gündüzler soyunsa usulca.

Ay arp olsa yıldızlara.

Sevişsek ateş böceklerinden kaçıp saklanıp.

Bir ülke olsam gözlerinde.

Düşlediklerin inancım olsa...

18.37 bir aşk,bir şiir,bir dua...

Çiğner gibi bir tütün yaprağını kanıma

 

sinemde bir kesik.

Çiğner gibi bir tütün yaprağını kanıma,

Cura sesini basıyorum yarama...

Çiçekleri izliyorum yapraklarının dudaklarından,

Senin dudaklarını özlüyorum...

Susamış dudaklarına su sürüyorum parmak uçlarımdan.

Can buluyor yaprakların,

yeşil yeniden doğuyor gözlerime bakan gözlerinden...

Çocukluğumdan beri huzurun omzuna başımı dayayıp yazıyorum kağıdıma.

Huzur benim balım,

Kara kovan,anamın avuçlarının içindeki sıcaklık.

Bir çay kaşığı yeter şifa diye,

yemesem de yeter kokusu kurşun kalemimin dermansız derdine...

Teneke bir tas ile içiyorum çayımı,

cırcır böceğinin kulağımdaki o tabib nefesi ilahisi...

Sinemde bir kesik.

Çiğner gibi bir tütün yaprağını kanıma,

Kulağımın çekmecesinden alıp bir cümlelik sesini,basıyorum yarama...

Kabuk bağlayan kim,kabuğun koruduğu ne inan bilmiyorum...

İki oksijen elele tutuşmuşlar,sımsıkı,

öyle sıkı ki bir olmuşlar aleme,nefes olmuşlar sevdaya...

Kaşınıyor kalbim.

Kopartıyorum kabuğunu yürek sandığımın her seferinde,

Kutsal mektupları atıyorum zihnimden her gün binlerce kez,tekrar ve tekrar,

Ama ellerim beni dinlemiyor asla bu emirde...

Uzanıp çöpten mezarından alıyorum kağıda düşmüş dünleri yeniden ve yeniden...

O bir batı yalanı sevgilim,

Geri dönüşümü yok dünlerin bugünlere...

Dün,dünde güzel...

bugün,onu hatırlamak,okşadığın yara izi tenimizde...

Sinemde bir kesik.

Çiğner gibi bir tütün yaprağını kanıma,

Elimde çocukluğundan kalan mutlu bir bakışının fotoğrafı saklı,o bakışını basıyorum yarama...

Bir karınca alemi içim,yürüyorum yürüyorum hiç durmadan,

adımlarımın sahibi sıcak ekmeğinden bir parça koparıyor sonra.

Ve bu ateşsiz cehenneminde yaşamanın,

ekmek kırıntılarımın tapınağısın sen...

Esaretim sana yürüyor sadece her gününde,

yüreği kocaman,boynu hafifçe bükük önüne...

Sinemde bir kesik.

Çiğner gibi bir tütün yaprağını kanıma,

Çiğnediğin ekmeği çalıyorum,

dudağımı dayayıp güzel dudaklarının kapısına,

dudağının kenarından izinsizce koparıp,

ıslak ekmeğini basıyorum yarama.

Öpüyorum dudağının meşe kapısını usulca,kokluyorum yüzünün asma kokulu yeşil duvarını öperken seni o sırada...

Hırsız bir karınca siyah tenimde ruhum,

Ve ırkçı tüm karıncayiyenler kanımca...

Sinemde bir kesik.

Çiğner gibi bir tütün yaprağını kanıma,

Denizden çıkan tenini demleyip odun ateşi bir güneş ile,

deriyorum teninden sırf bana özel o şifa tuzunu, sonra basıyorum yarama...

21.09 tuz,yara ve kabuk üzerine...iyileşemeyen yaralar var insanın ruhunda tıpkı ağaçlarınki gibi ve ağacın kabukları var;neden ise...?

simetrik düşler sabahı

 

Öyle bir uyu ki,tüm rüyalar soyunsun düşsün kabrine sanki kafandan...

Tüm korkular solsun aklının umman çayırlarında aç kalıp...

Kırılsın içinde doğduğun,bu yaşına geldiğin o kafes.

Uçmak zorunda kal istemesen de.

Acılar çiviler çaksın kollarına,çarmıha gersin içinde savaşmak seni,yükselirken kanatlarında tüm damarların,

Onları hiç kullanmadığın için göklerde gerçekten,

Ve çeksin seni tekrar yere tüm gücüyle,zor yükselebildiğin bir kaç adımlık o güzel cennetten.

Öyle bir uyu ki,tüm rüyalar soyunsun düşsün kabrine sanki kafandan...

Bir şeyden kaçmak korkaklıktı gözünüzde,

Her şeyden kaçmak ise büyük cesaret...

Şaşırmadım hiç,

Üzüldüm hatta.

İnsanın en büyük paradoksu yada kendine yalanı da buydu bence...

Öyle bir uyu ki,tüm rüyalar soyunsun düşsün kabrine sanki kafandan...

Dur duraksız yaşamında dur bir kere gerçekten ve uyuyup arın kendinden...

İyi geceler,

Allah rahatlık versin,ey dünya.

12.21 simetrik düşler sabahı,kanlı savaşlar akşamı ve çay demlenmiş bir gece sanki gülümseyen yüzün gözlerimde...

bir bardak çayım sinende

 

Av değilim.

Avcı değilim.

Toplamadım hiç ve toplamam da hiç bir şeyi,

Bu yüzden hafifim.

Buğday değilim.

Su değilim.

Bu aleme gelme nedenim doymak değil.

Bu aleme düşme nedenim doyurmak değil,

Belliyim.

Yaşam çayırında ceylan değilim.

Ceylanın kokusunun yolunda kurt değilim.

Sorsan çakal suçlu daima.

Kuşlar en masumu bu dünyada,

Ağaca ve tırtıla sormazsan tabi eğer...

Düşünsene belkide böceklerin adolf'udur şarkı söyleyen o bülbüller...

Masum değilim.

Düş değilim.

Düşman değilim.

Et değilim.

Kan değilim.

Tüm değilim.

Mandalina ağacının yeşil yaprağını çiğnesem,

Düşer mi aynı onun tadı dilime sence...

An değilim.

Araf değilim.

Rüya değilim.

Can değilim.

Toprak değilim.

Hiç değilim...

09.36 bir bahçedeyim.Tozlu bir bardağım ağacın koynuna emanet.Taze bir kaç yaprağım ağacımın dalından koparıldığım.Kuru dalların yandığı üç taş bir ocağım yerde.Kaynamış eski yaşlı bir demlik, ve suyuyum derenin yavrusunda soğuğun...bir bahçedeyim.bir bardak çayım sinende,tüm doyurma telaşından uzak bir yerde...

Sadece ve sade'ce.. .

Saniyeler kırıldı,ufalandı

 

Kimi hızlanmalıyım daha diyor geçmek için bir diğerini,

Kimi yavaşlamam lazım,hastalanacağım demiş endişe ile belkide...

Ben durmak istiyorum oysa,öylece kalakalmak yavaş yada hızlı olmadan asla.Sadece durmak...

Ezelden hastayım,korkum yok...

Ben durdum Tanrım,düştüm kendimden gayrı,sana aidim...

08.41 günahlarımın yağını döktüler,bir ateşe attılar,adına cehennem dediler yangınımın.Tutuştum,yandım,eridim.

Buharlaştım göğüne eriştim.Tanrımın elinin sıcak düşüne kavuştum.Şefkatine cennet adını verdiler.Adına bulut dediler.Saniyeler kırıldı,ufalandı...Saniyenin bir kırıntısı kadar dayanamadım,doldum ağırlaştım.

Öyle mutluydum ki taşıyamadım ruhumu,düştüm düştüm bitmez yolundan göğün,yağdım da değdim toprağa aş oldum.Adıma yağmur dediler...