korkuyorum anne...
kalbimdeki karlardan
başımdaki dumanlardan
gözlerimdeki bulutlardan...
korkuyorum anne...
ellerimdeki heyecanlardan
yanaklarımdan akan hezeyanlardan
gerçekligine inandıgım tüm yalanlardan...
korkuyorum anne...
saçlarımdan süzülen yagmurlardan
yagmurlara karışan aglamalardan
acımasızca atılmış tüm satırlardan...
korkuyorum anne...
bu şehirden
bu denizden
bu hisleri yok gören gözlerden...
korkuyorum anne...
dinmeyen özlemden
sönmeyen hasretten
aşkı kül olmayan kalpten...
korkuyorum anne...
aglamaktan
özlemekten
tüm bunlardan dolayı
dogmaktan...
korkuyorum anne...
yagmurların altında ıslanmaktan
aşka koşan duramayan adımlarımdan
kıyılarıma vuran haykıran dalgalardan
tüm sararan eskiyen fotograflardan
ellerimden kayıp giden sözlerden
o sihir gülümseyişten uzak kalmaktan
o cennetin yansıması yüzü kaybetmekten
gözlerinsiz kalmaktan
ona bir daha dokunamamaktan
delice korkuyorum anne...
ışıkları bir anda sönmüş , karanlıkta kalmış ufak çocuk düşlerimden...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder