bırakıp gidene çiçekler büyüten tüm bahçevanlar korkarlar sonbahardan delice...
sessizce dökülür çünkü dallardan sararıp solan tüm yapraklar...
kan kaybıyla üşüyerek ölecek bir kalpten
yavaş yavaş akıp giden kan gibi akar gider herşey
o derin yaradan...
içini kaplayan sıcacık herşey terkeder seni...
ve donarak ölür tüm anılar...
ve rüzgarın sesine karışır tüm fısıldanan vedalar...
zamanın maskesini indirdigi ve acımasız yüzünü gösterdigi gündür sonbahar...
heryer tüm kaldırımlar tüm sokaklar taşlar sapsarı kan...
çekilmez bir acıyla kavrulur işte o an vicdan...
kayıp gidiyor ellerden tutulamaz zaman...
'' bileginde herzaman takılı olan saatin , aslında seni esaret altına almış zamanın kelepçesidir bileginde...'' t.e.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder