gülümsedim kendimden kocaman...
yüzümden taşan bir gülümsemeyi serdim tenime...
yinede bulutlar karardı gözlerimde...
yinede yağmur yağdı...
ıslandı herşey...
yutkundu boğazım...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Blog Arşivi
-
▼
2010
(280)
-
▼
Kasım
(36)
- yas vakti...
- noktalarımı sessizce dinleyin...
- bilmem bu hal ne olacak...
- külümü,külünüzle karıştırmayın...
- taş'a tutulan ellerimin kenti...
- .. .
- bu sazın telleri koparıldı sevgili...
- istida...
- kışım suskunluğumda yanıyor...
- hesapsız sayfalarımın isyanından kanıyorum size...
- yazarın tatili...
- kime dünsem,yarınlar hep öldüler...
- ıslansam nefeslerinde...
- beklenmedik şeylerin ülkesi...
- ıslandı herşey...
- duru cümleler çukuru...
- hatve'n kadar seni senden göreyim.. .
- sıkılmadan...
- .. .
- limanlar yanıyor...
- sağ yanım sürgün nefes...
- halaybaşım al yazma...
- ama yinede hep susmayı tercih ediyoruz...
- bir martı kanadından kayıp düşüyor son türkün...
- kipat dolusu şiir...
- yüzün ki,sonrası yok gülüşlerinin mezarlığı...
- yarım porsiyon hüzünler lokantasında...
- sustu gözleride,zaten dilsiz olanların...
- zaman kiplerinden tarhana...
- saati sabahlara kurmak...
- uçsam gitsem buralardan...
- acılara şemsiye açmak...
- beynimde acı kovanı bir urdu sanki adı...
- naftalin kokan mısralar dolabında...
- insanın suyu boyayamayacağını...
- titrer çocuk bacaklarım...
-
▼
Kasım
(36)
Hakkımda
- e.t.
- sıfatlarla anlatılamaz bir insan yüregi...anatomisi çıkarılamaz bir derste ruhunun...ve dizginlenemez bir günde öyle , özgürlügüne düşkün doru bir kısrak gibi durmadan koşan kaderin...haritası çıkarılamaz bakışlarının...ve fallarla görülemez hiçbirzaman istediklerin...
2 yorum:
ben neden hek kendime, hep kendimden ağlıyorum..
ve ben neden?
ben nedenden..
cevabı biliyor musun ?
cevap,belkide cevapların olmadığı gerçeğidir...
mezarsız ölüler gibi,yada cesetsiz tabutlar gibi...
bir eksikliğin tadı hep dilindedirmiş gibi...
o tat ne yapsanda geçmezmiş gibi...
hep orada seni beklermiş gibi...
nedenine bir cevap doğurmadı nefeslerin henüz...
cevap,belkide cevapların olmadığı gerçeğidir...
kanatları olmayan kapısı kırık bir kafes gibi,bir yanı hep eksik sanki gökte gülüşünün...yerde ağlamaların...
n/eden bilinmez...
Yorum Gönder