sözlerin giyotin...

egin başımı düşen giyotin sözlerine...

yüzümü güneşe..

egin boynumu keskin kılıç gözlerine...

kırık dallı bir ayrılıgın üzerine yagan yagmura egin gözlerimi...

yagmurlar saklasın gözlerimden sana akan herşeyi..

ben kırık çatlak bir duvara vermişim gönlümü..

boyası yer yer dökük..

ne bir saray ne gökte ay görür gözüm..

başımı karanlık gecelere egin...

sözlerin giyotin

son mektubun daragacım olmuş bana...

boynumda ilmek ilmek ip izidir mısraların..

yıkık bir duvara vermişim gönlümü..

ne ekmek görür gözüm ne su

nede ölüm...

başımı saçlarının tek teline egin...

saçlarının kokusuna gömün ruhumu...

taşıma , topragına huzur ekildi yazın..

başımı avuçlarının kokusuna egin.

düşler örsün , dantel işler gibi hasreti ellerine işleyen köy kızları uykularıma...

nereliymiş bilmem hiç...

siz başımı erzincana egin...

kemah hasret hasret aglasın..

bir balık kanat çırparak uçup gelsin

derin bir vadiyi yarıp akan suyun üzerinden...

başımı bir gülüşüne egin..

eski bir mektubun kessin başımı

gülümseyen eski bir fotografın vursun boynumu..

ve sözlerin alsın canımı...