Düş ateş alır...

 

Kalem yazdı sanırlar...

Parmak dizdi derler...

Oysa,

İç dökülür,düş ateş alır,yürek kül olur,

Duvara düşer can...

Üşür dudağın,

Çiğ tutar gülüşün...

Tan üşür,

Ses titrer...

Tetik düşer,

Şiir patlar,

Şiir kokusu kalır avcuna...

Zaman; dem zamanı ayın.