Anamın karnı idi cennetim

 Soyundum.

Üşümedim...

Nefesinin hayalinde demlendim.

Buğusuna döktüm demimi bakışlarının.

Soyundum.

Üşümedim...

Anamın karnı idi cennetim belki.

Ben yüzüme değen ilk sıcak nefesine doğdum.

Ağladım.

Ciğer değilmiş yanan,

Kalpmiş anladım...

Soyundum.

Üşümedim...

Cennet tırmandığım değil,

Düştüğüm yer imiş meğer...

Ateş aldım...

Soyundum.

Üşümedim...

Zaman güneş imiş,

Yüzüm çamur...

El sürsen dökülür imiş gülüşüm.

Meğer ağlamalar sarılmak demek imiş.

Soyundum.

Üşümedim...

Zaman;şu yapılmaz bu yapılmaz zamanı gecenin

01.43