Gülüşün,bir ölüye makyaj yapma çabası.

Gülüşün,bir ölüye makyaj yapma çabası...

Camdan ağlamalar durağı bir akşam avcunda.

Tozlu.

Kırılmış.

Gülüşün,bir ölüye makyaj yapma çabası...

Son nefesine sımsıkı tutunmuş bir şafak doğuyor dudağında.

Islak.

Üşüten serin bir hıçkırık çakıyor gökte sonra.

Gülüşün,bir ölüye makyaj yapma çabası...

Bir mısra zehir damlıyor yelkovanın kuyruğunda.

Merhemsiz akrepler saati zaman duvarda.

Bir sızı tomurcuklanıyor dilimin gerisinde bir yerde.

Üşüyorum tuzdan cehenneminde bu şehrin.

Nedensiz.

Gülüşün,bir ölüye makyaj yapma çabası...

Suçlu belkide tüm kırlangıçlar bilmiyorum.

Çekip gittikleri için.

Acı çekiyor bulutlar,mavilikler bir yerde.

Nalsız atlar kahvesi bir öglen üzerindekinin rengi.

Ve mendilsiz bir çaresizlik saklanan cebimde.

Gülüşün,bir ölüye makyaj yapma çabası...

Ölüm,sıcacık hala dudağından esip çıkan son nefesin nemli esintisinde.

Gece.

Karanlıklar.

Cır böcekleri.

Gülüşün,bir ölüye makyaj yapma çabası...

Titreyen dizlerin değil,

Şiirler...

23.54 neredesin.neredesiniz.