Kabrimi taşıyor ayaklarım gün be gün yollarımda...
Sevda bir tohum,açmayan yüzyıllarca toprağında...
Bok böceği,bir kader çeviriyor ayaklarının masasında sonra...
Bok böceği değildir o ama,yaralı sevdalar masalında...
Kabrimi taşıyor ayaklarım gün be gün yollarımda...
Sevda bir tohum,açmayan yüzyıllarca toprağında...
Tohumlar açmıyor artık,kırılıyor bir bir şerefsiz ağızlarda...
Kabrimi taşıyor ayaklarım gün be gün yollarımda...
Bir dua dök yüzüme,bir tas su oku kefenime...
01.39 an,üşümüş yelkovan...akrebine yanaşıyor gece...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder