3 Ekim 2008 Cuma

ben çocukken...


Sümüklü bir çocuk oldu sevdam,

sana çektim yine aktı ne yapıyım ...

Büyüdüm gitmişsin salıncaklardan,

yalnız kalmış sallanışlarım...

Yolunu gözleyen özlemimdir hep burun çekişlerim...

uyuya kalmışsın sana en yakışan masal anlatışlarına,

maviye sevdalı gömülen tüm umutlanışlarına,

çıplak ölen tüm sevdalarına

gülümseyen göz yaşlarına uyuya kalmışsın...



* eskiden çok eskiden evvel zaman içinde kalbur saman içinde pireler berber, develer tellal iken, ben anamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken , bir yerlerde yazdıgım bir şiirim bu ...biraz tozlu ...biraz unutulmuş...

1 yorum:

Unknown dedi ki...

uyandığında kabusun muydu yoksa pembe düşelrinden biri mi_?