21 Ekim 2008 Salı

karanlık bir odadır kalbim...



karanlık bir odadır kalbim

ve otuzluk bir ampüldür güneşim tavanımda...

akşamların karanlığında bir anda doğar loş akşamıma güneşim

sabaha karşı batan güneşimi izlerim duvarlarımda

yüreğimin duvarlarında boyamsın sanki

içimi kaplayan

avuçlarımı saran

gönlüme renk veren

gülümseyişlerimi boyayan...

karanlık bir odadır kalbim

ve duvarımda siyah beyaz bir fotoğrafsın sen

izlediğim uzun uzun

dalıp dalıp gittiğim

uzaklara yolculuk ettigim bir kapı

bir hayalsin gözlerimde...

karanlık bir odadır kalbim

ve hayalin , bitmeye yakın bir gaz lambasının

korkularıma sarılan sıcacık gölgesi ...

karanlık bir odadır kalbim

ve sensizligime bir mum yakma çabasıdır

gecelerim...

karanlık bir odadır kalbim

kurşun kalemimle kurşunlar sıkarım beyaz kağıtlara durmadan

bütün gece...

mısralar kurşun asker

şiirler ise kanlı bir savaş yine bu gece...

karanlık bir odadır kalbim

ateş böceklerinin kıvılcım olup yıldızlar gibi parladığı

gökyüzüm sen

altına uzanıp seni izleyen ben...

bak bir ateş böcegi kayıyor

bir dilek tut istersen...

Hiç yorum yok: