karanlık bir odadır kalbim
ve otuzluk bir ampüldür güneşim tavanımda...
akşamların karanlığında bir anda doğar loş akşamıma güneşim
sabaha karşı batan güneşimi izlerim duvarlarımda
yüreğimin duvarlarında boyamsın sanki
içimi kaplayan
avuçlarımı saran
gönlüme renk veren
gülümseyişlerimi boyayan...
karanlık bir odadır kalbim
ve duvarımda siyah beyaz bir fotoğrafsın sen
izlediğim uzun uzun
dalıp dalıp gittiğim
uzaklara yolculuk ettigim bir kapı
bir hayalsin gözlerimde...
karanlık bir odadır kalbim
ve hayalin , bitmeye yakın bir gaz lambasının
korkularıma sarılan sıcacık gölgesi ...
karanlık bir odadır kalbim
ve sensizligime bir mum yakma çabasıdır
gecelerim...
karanlık bir odadır kalbim
kurşun kalemimle kurşunlar sıkarım beyaz kağıtlara durmadan
bütün gece...
mısralar kurşun asker
şiirler ise kanlı bir savaş yine bu gece...
karanlık bir odadır kalbim
ateş böceklerinin kıvılcım olup yıldızlar gibi parladığı
gökyüzüm sen
altına uzanıp seni izleyen ben...
bak bir ateş böcegi kayıyor
bir dilek tut istersen...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder