dali'nin mezarına bakıyorum...seksenbeş yıl...ve diyorum ki kendi kendime dali'nin mezarı ne kadar da sıradan, tüm hayatının sanki bir sihirmiş gibi sıradışı olmasına ragmen...
sıfatlarla anlatılamaz bir insan yüregi...anatomisi çıkarılamaz bir derste ruhunun...ve dizginlenemez bir günde öyle , özgürlügüne düşkün doru bir kısrak gibi durmadan koşan kaderin...haritası çıkarılamaz bakışlarının...ve fallarla görülemez hiçbirzaman istediklerin...
1 yorum:
bence! o kadar farklılığın içinde sıradan bir mezara sahip olması ona yakışır cinsten...
Yorum Gönder