boyunca devrilirdi cümleler...

sen susunca,
boyunca devrilirdi cümleler...
içimin bilinmez bir sokağında,
ağlaşırdı tanımadığım yüzüyle
küçük bir çocuk tüm korkularıyla...

sen susunca,
boyunca devrilirdi cümleler...
karlı bir kış gecesinde sanki yorulmuş
çömelen bir ihtiyar düş gibi,
sönerdi sokağın lambası birden titreyerekten...

sen susunca,
boyunca devrilirdi cümleler...
fıratın soğuk suyuna soyunan sıcak bir günah gibi,
terlerdi dam çatı ucundan sarkıt sarkıt buzdan hançerler,
damla damla avuçlara
satır satır kağıtlara saplanırdı türküler..
gazoza leblebi gülüşler kadar çocuktu
sedef işlemeli kağıtlara satırlar...

sen susunca,
boyunca devrilirdi cümleler...
soba üstüne cız cız düşen yağmurlar,
odaya buğulanırdı sessizce saklanıp duvarlara...
sobelemeye üşenen üşüyen rüzgarın köpekleri,
kendilerine sarılırdı karlı toprağın koynuna sokulup...

sen susunca,
boyunca devrilirdi cümleler...
kefensiz yere düşerdi bedeni terkeden sözler...
cenazesiz düşler kaldırılırdı tabut tabut,
kapanan gözlerin omuzlarında...

sen susunca,
boyunca devrilirdi cümleler...
sen ahret düşerdin avucuna
ben yas boyanırdım geceye...

sen susunca,
boyunca devrilirdi cümleler...
satır başlarında her yıl yılmadan dua edilirdi...