susam yağmurlarından uçuyorum...

ardımdan deli diyen bakışlar sesleniyor omzuma dokunup...
belki yalan değil,haklılar...
neyim bilmiyorum...
bu dev makinanın bir vidası olamadım hala,
çarkında zamanın...
gülüşünün piminde ayarlıyorum akşamı sabahı günlerdir...
ne kadarda sahici oluyor boynumda ölüm,
bülbül şarkısından düşen sesin
kulağımın dallarına usulca konduğunda...

ardımdan deli diyen bakışlar sesleniyor omzuma dokunup...
belki yalan değil,haklılar...
kaybolduğum diyarlarda,
kimim sormuyorum...
yuvasız kanatlarımın uç uç konacak yerim yok yorgunluğunda,
yeşil yaprağın yüzüne başımı kaldırıp bakamıyorum...
vapur arkası simit parçaları tatilim...
susam yağmurlarından uçuyorum...
ve uç uç sırılsıklam ölüyorum...

ardımdan deli diyen bakışlar sesleniyor omzuma dokunup...
belki yalan değil,haklılar...
yurtsuzum belliki,delilerde almıyor aralarına beni...
tek başına bir deli...
yalanlar bile yalancı artık,
dürüst değiller belliki...
bir yalanı yalandan bile dinleyemiyorum...

bir deli bir yalana neden sarılsın ki...
denize düşen neyine sarılır...

dürüst yalanlar kahvesi...