sessiz adımlar atıldı ahşap döşemelerin ihanetinden korkarak birazda...
tek çaba vardı oysa,
kendini,yaşadığından ötürü sorun gören bir çocuktu
aynamdaki adam...
mutlulukla dolan cennetlerini kıskanmak evlerin,bir kenarda...
zenginden çalmak birkaç yarım gülümsemeyi birazda...
robin hood kahkahalarla dönmek evsizliğine...
sonra sessizce kaçıp dönmek gidecek bir yerin yok itiraflara...
arka bahçesi cennet çocuklar sokağında dolaştı bugün,
yetim yürekli çocukların robin'i...
birkaç gülümseme böldüm yine onlara...
yani kızma bana...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder