- ne kadarda çok konuşuyorum dedi adam...
- oysa içinizde hiç konuşulmayan cehennemden bir sessizliğiniz var...diyemedi kadın
- neyi susuyor dudaklarınız tamda şu an acaba ? diye sordu adam.
- dudaklarınıza hapsedilen susuşların yangınlarını beyefendi...demek istedi kadın
ama,
- susmuyorum inanın lütfen...sönmeyecek alevlerde mısralar gibi kavrulan su damlalarına kızıyorum sadece...deyiverdi öylece.
* özyanılmaca denizinde sallanan sandal dakikalardı adın...ve ben adını sustum en çok içimde sevgilim...
00.23
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder