Gülüşü bostan kokusu.

Tırnakları toprak kırıntısı.
Kalbi şubat ayazı.
Vakti akşamüstü güneşi.
Yavru martıların gece ağlayışları.
Düşü kırağı bir şafak.
Gülüşü bostan kokusu.
Yemyeşil.
Tırnakları toprak kırıntısı.
Gözleri pervaneler ışıltısı.
Çakmak çakmak gözyaşı.
Söylesene
Neden geceleri sessizleşir derelerin akışı.
Karanlık sesleri mi yer acıktığında.
Tırnakları toprak kırıntısı.
Avuçları mis gibi domates kokar rüzgarın.
Türküsü kuşlarca çığlıklarca yanık belki.
Gülüşü parmak ucu sızısı kadar,
Keskin yüzünde.
Tırnakları toprak kırıntısı.
Duası can suyu pahasına dilinde kıymık.
Bir buzağı doğumu mutlu yüzü.
Köyden akşamların kokusu
boynunda hüzün.
Bir cırcırın adı sezen olur belki gecede.
Tırnakları toprak kırıntısı.
Sevdası ağacın gölgesi kadın...
Gülüşü bostan kokusu.
Yemyeşil.

Kabrini kazan ellerin göç dansı bu kağıtta,
Ve ölü ötüşlerin yasını tutan
Tüm kırlangıçlar ağıtta...

04.13