Halı yıkanan baharlar açar ılık avuçlarına.

Beli bükülür akşam üzerinin.

Yalnızlık diz çöker yüzünün batan güneşi önüne.

Sokak üşür tir tir,

Titrer yürek,savrulur dalında yaprak.

Bir çocuk sek sek oynar,

Gözlerinin güzel çizgilerinde.

Dizi ağrır gecenin bir yağmur öncesinde belki.

Biliyor musun 

Of demez kırlangıçlar.

Beli bükülür akşam üzerinin.

Halı yıkanan baharlar açar ılık avuçlarına.

Deterjan kokar mutlu ıslak koşturan

Çocuk ayaklar.

Tüm dünler elinden kayar düşer,

Saatler kırılır,kumlar dökülür.

Anlar rüzgar yer,anılar ataş alır.

Ve beli bükülür akşam üzerinin.

Dizi çözülür sabahın...

Güneşin gözleri gezinir parmak uçlarında.

Şarkılarımız yaş alır,

Yorgun düşer vapurlar.

Denizler gülümser geceye karanlığa.

Beli bükülür akşam üzerinin.

Defter eskir,sayfa çürür.

Üzerinden tüm kurşunları dökülür.

Akşamın beli bükülür...

Sevdasının tülbentinde,fakirin derdi süzülür.

22.17 cırcır böcekleri kalem açıyor çam kokusunda akşamın.