Tüm düşler size kalsın

Üzgünüm.

Kansızlığınıza çare değil kanım.

Tüm ışıklar size kalsın,

Pervanesiyim ben karanlığınızın.

Üzgünüm.

Çaresizliğinize merhem değil zehri ruhum.

Tüm düşler size kalsın,

Kanını emen sülüğüyüm ben düşsüzlüğünüzün.

Üzgünüm.

Doymayışlarınıza ekmek değil sözlerim.

Tüm şiirler size kalsın,

Susuz baharlarınızın mısralarını yırtılıp doğuran denizin atıyım ben.

Üzgünüm.

Ağrılarınıza uyku değil yaşı gözlerim.

Tüm hıçkırıklar size kalsın,

Yürekten sızılayan kıymığınızı yakalayıp çeken,

Ceplerinizin mezarlığında saklı işli bezden mendilim ben.

Üzgünüm.

Yaralarınıza tuz değil taşı bağrımın.

Tüm üşümeler size kalsın,

Penceresiz kışınızın,son nefesini vermiş 

kendi külüne gömülü çürümüş ateşiyim ben...

22.57 alevi olmayan yangınlar yakar bu tuzdan dünyada içimi.peki o zaman gök yüzün neden mavidir.

Sökük heybemin gündüz düşleri.

Sökük heybemin gündüz düşleri.

Bir bir solup düşer yıldızlar göğün dalından.

Denizler kudurur bazı.

Ay dökülür eskiyip.

Şiirler yeşile çalar.

Açlık ulur büyümeyen çocukların iç çekişlerinde.

Sökük heybemin gündüz düşleri.

Bir bir ağlar denizler kuyusunda okyanusun.

Balıklar çığlık atar bazı.

Duymaz insan kulaklar.

Şiirler sürgün verir.

Güller kanar,doğurur.

Sevda nefes alır can bulur.

Şiirler süt kokar.

Sökük heybemin gündüz düşleri.

Bir bir yanar ışıkları şehrin,

karanlık yollar ışıldar bazı.

Görmez insanın hamı.

Şiirler mektup yazar.

Küller ağlar...

23.51

Leylek zamanı.

Bir adım atıyorum.

Düşüyor gökyüzü lacivert gecesinden.

Bir adım atıyorum.

Dökülüyor kasım baharından.

Yapraklar kanat çırpıyor yörük leylekler zamanı,

Pas rengi bir kervan yol çiziyor yuvasına mevsimin.

Karıncalar treni yolsuz köylerden geçiyor.

Bir adım atıyorum.

Uçurumlar atlıyor ruhumun dağından.

Bir adım atıyorum.

Kelebekler yanıyor avuçlarımda.

Bir adım atıyorum.

Bir de can yürek heybemden.

Bir adım atıyorum.

Boynum bükük.

Kırağı çalıyor hıçkırığımı dilimde.

Bir adım atıyorum.

Bir de çizik çatlamış duvarına derdimin.

Bir adım atıyorum.

Sel alıyor gülüşümü dudağımın beşiğinden.

Bir adım atıyorum.

Kar düşüyor yaşına gözümün.

Bir adım atıyorum.

Türküler göç ediyor sıralanıp bulutlardan.

Leylek zamanı ağlamalar demliyor akşamlar gözlerime.

Salçalı ekmek zamanlar damlıyor saçaklarından bakışlarımın.

Bir adım atıyorum.

Dualar kurutuyor bir çocuk masal kitabının arasında.

Bir adım atıyorum.

Boğuluyor bir balık özgürlüğün denizinde.

Bir adım atıyorum.

Annemi soruyorum fezaya.

Sinekler mi kazanır kağıttan savaşları köyden masalarda peki.

Bir adım atıyorum.

Küller uçuşuyor kayan yıldızlar misali göklerden.

Bir adım atıyorum.

Kabrine düşüyor tüm yürüyüşlerim...

21.23 ateşsiz yangınlar,alevsiz kederler ortasında kendini sokuyor ruhum.akrebiyim tükenen zamansızlığımın.