Bir adım atıyorum.
Düşüyor gökyüzü lacivert gecesinden.
Bir adım atıyorum.
Dökülüyor kasım baharından.
Yapraklar kanat çırpıyor yörük leylekler zamanı,
Pas rengi bir kervan yol çiziyor yuvasına mevsimin.
Karıncalar treni yolsuz köylerden geçiyor.
Bir adım atıyorum.
Uçurumlar atlıyor ruhumun dağından.
Bir adım atıyorum.
Kelebekler yanıyor avuçlarımda.
Bir adım atıyorum.
Bir de can yürek heybemden.
Bir adım atıyorum.
Boynum bükük.
Kırağı çalıyor hıçkırığımı dilimde.
Bir adım atıyorum.
Bir de çizik çatlamış duvarına derdimin.
Bir adım atıyorum.
Sel alıyor gülüşümü dudağımın beşiğinden.
Bir adım atıyorum.
Kar düşüyor yaşına gözümün.
Bir adım atıyorum.
Türküler göç ediyor sıralanıp bulutlardan.
Leylek zamanı ağlamalar demliyor akşamlar gözlerime.
Salçalı ekmek zamanlar damlıyor saçaklarından bakışlarımın.
Bir adım atıyorum.
Dualar kurutuyor bir çocuk masal kitabının arasında.
Bir adım atıyorum.
Boğuluyor bir balık özgürlüğün denizinde.
Bir adım atıyorum.
Annemi soruyorum fezaya.
Sinekler mi kazanır kağıttan savaşları köyden masalarda peki.
Bir adım atıyorum.
Küller uçuşuyor kayan yıldızlar misali göklerden.
Bir adım atıyorum.
Kabrine düşüyor tüm yürüyüşlerim...
21.23 ateşsiz yangınlar,alevsiz kederler ortasında kendini sokuyor ruhum.akrebiyim tükenen zamansızlığımın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder