Sekiz

Sarsıl ey ruh

Ey beden.

Dök kanını tüm kinlerimin.

Bir binanın çatısından düş ey dokuz canım.

Sekiz dişli masum vicdanım.

Sarsıl ey dün

Ey bugün.

Dök anlarını tüm yarınlarımın.

Bir arnavut kaldırım boşluğunda ezil ey gençliğim.

Sarsıl ey pişmanlık

Ey nefret

Dök bağırsaklarını tüm susmalarımın.

Bir şarkının tam da en beklediğim yerinde çık git defol ey ruhum.

Islak gözlü sessiz çocukluğum.

Sarsıl ey zaman

Ey güzel hatıralarım.

Bir yudum su kadar üflendiginde o basit flüt,

Düş yakamdan , çek pençeni ey can.

23.11 insanın gölgesi...şiirin yarası...kanamaz asla...