ateş aldı dilinde zehirli bir bıçak

Ağzına doldurmuş gelmiştin tüm mermilerini sanki.katiliydin bakışlarında çoktan geri kalan ömrümüzün.

Ben habersiz sadık bir köpek mutluluğunda yanındaydım oysa.yanında olmanın saadeti vardı avucumda sadece.

Dilin tetikteydi parmakların titrerken bile.

Ağzım sustu.dilim sustu.ben sustum.

Veda edemem ben.sevmem.beceremem.

Teşekkür ederim giderken ben sadece demiştim sana.

Sonra patladı o güzel dudakların,ateş aldı dilinde zehirli bir bıçak.

Başkası sürmüştü o zehri bıçağına belliydi üstelik.

Başkası sağmıştı o zehri,

hem de en güçlüsünden.

ruhum umudum ölmezdi azıyla yoksa belkide,bilmişlerdi...

Veda edemem ben.sevmem.beceremem.

Teşekkür ederim sadece giderken ben demiştim sana.

Ağzım sustu.dilim sustu.ben sustum.

Hiç bir şey duymadım bi süre sonra,patlayan silahının ışıkları gözlerimi aldı benden öylece.

Gördüğüm en sıcak en kor kızgın namluydu dudakların.

Ben bir daha hiç bu kadar ölmedim...

Son sözünü hatırlıyor musun.

- ve bir şey değil...

23.59 

" bir yürüyen ölünün günlüğünden " kitabı sayfa sekiz.