yangın devam ediyor utanan çaresiz tenimde ...

yanıyorum ...

sırılsıklam bakışlarımda ...

tenimde sıcacık bir ocagın hayali bir bardak su oluyor üzerime dökülen ...

oh diyorum bir saniye de olsa ...

rahatlıyorum ...

halbuki , üşüyen kıçımda bir umuttur yaktıgım her kibrit çöpü gözlerinin karanlıgına ...

yanıyorum bakışlarında ...

çaresiz yanıyorum ...

bekliyorum çaresiz ...

itfaiye çaresiz girilemeyen dar sokaklarında ruhumun ...

kar çaresiz süzülmeden düşecek kadar agır olamadıgı için ...

yorgun tüm yagmurlar bitap düşmüş gökyüzü ,

ve tüm çareler çaresiz şimdi ...

sokagım başındaki çingenenin köle gülleri dizlerinin üzerine düşmüşler boyun büküp ,

tüm susuz kuruyuşlarına yenilip ...

yagmurlar çaresiz

ıslak sokaklar çaresiz ; kökü kesik bir sevdanın kar etmeyen sulanışında ...

yanıyorum üşüyüşlerimin tam orta yerinde ...

buz gibi kaldırımların yakan hatıralarında yanıyorum ...

avuçlarım su topluyor kuruyan güllere bir avuç su içirebilmek için ...

avuçlarım su topluyor saçlarımın agaran başaklarına dökülebilmek için...

tane tane sararıyorum ...

tane tane dökülüyorum toprak dibime...

dökülüyorum ayaklarım ucuna ;

toplayanı olmayan yalnız dut düşüşlerimde kuruyorum ...

yanıyorum alevsiz gecenin susuz saatlerine dogru ...